خرید کتاب هنر در گذر زمان

توضیحات

کتاب هنر در گذر زمان کتابی است در مورد تاریخ هنر جهان و سبک‌های مختلف هنری با فهرست ذیل: «دنیای کهن»، «تولد هنر»، «خاور نزدیک کهن»، «هنر مصر»، «هنر اژه‌ای»، «هنر یونان»، «هنر اتروسک و هنر رومی»، «هنر صدر مسیحیت، بیزانس و هنر اسلامی»، «سده‌های میانه»، «هنر سده‌های میانه‌ی آغازین»، «هنر رمانسک»، «هنر گوتیک»، «رنسانس و باروک»، «رنسانس آغازین در ایتالیا»،«هنر ایتالیا در سده‌ی پانزدهم»، «هنر ایتالیا در سده‌ی شانزدهم»، «رنسانس در اروپای شمالی»، «هنر باروک»، «دنیای نوین»، «سده‌ی نوزدهم»، «سده‌ی بیستم»،«دنیای غیر اروپایی»، «هنر هند»، «هنر چین»، «هنر ژاپن»، «هنر آمریکایی پیش از کریستف کلمب»، «هنر بومیان آمریکا، آفریقا، اقیانوسیه»، «عکاسی از آغاز تا امروز» و «روش‌های تهیه‌ی نقشه و مقطع».

کمی بیشتر درباره کتاب هنر در گذر زمان

کتاب هنر در گذر زمان، اثری نوشته ی هلن گاردنر است که نخستین بار در سال 1926 به انتشار رسید. این کتاب که به عنوان برترین متن موجود در رابطه با تاریخ هنر در نظر گرفته می شود، سال های سال است که کتاب راهنمای کامل و جامعی برای تشریح مراحل مختلف توسعه ی هنر در جای جای جهان بوده است. هزاران هزار دانشجو از طریق این کتاب، روایت شدن داستان تاریخ هنر را به همراه تمامی جنبه های اجتماعی، دینی، اقتصادی و فرهنگی آن به نظاره نشسته اند و فهم خود را از هنر، معماری، نقاشی و مجسمه سازی ژرف تر ساخته اند. کتاب هنر در گذر زمان با بهره گیری از پرداخت کامل خود به تاریخ، تأکید ویژه اش بر شرایط تأثیرگذار و بازسازی های دقیق و پرمایه ی هنری، توانسته به جایگاهی ویژه در کتاب های مرجع دست یابد. کتاب هنر در گذر زمان علاوه بر توضیحات کامل، دربردارنده ی تصاویر متعدد و بااهمیتی است که این اثر را بدون تردید به مرجعی منحصر به فرد برای فهم چگونگی مسیر شکل گیری و توسعه ی هنرهای مختلف در طول زمان تبدیل می کند.

قسمت هایی از کتاب

زمان آفرینش هر اثر هنری، پیوندی فشرده با شکل ظاهر آن یا در یک کلام با سبک آن دارد. به بیان دیگر، سبک هر اثر هنری، تابعی از دوره ی تاریخی آن اثر است. تاریخ نگاری هنر با تفکیک آثار متعلق به معماری، پیکرتراشی و نقاشی به چندین سبک بر پایه ی شباهت های موجود میان آن ها و زمان یا دوره های آفرینش آن ها به حیات خویش ادامه می دهد.

فضا، در تجربه ی روزمره ی ما، «ظرف» محدود یا نامحدود احجام یا اشیا است. در تحلیل آثار هنری، ما فضا را محدود و قابل سازماندهی هنری و بیانی تلقی می کنیم. معماری، تجسم پیش پا افتاده ترین تجربه ی ما از دستکاری واقعی در فضا است، لیکن هنر نقاشی غالبا می کوشیده است تصویری (یا پنداری) از دنیای سه بعدی پیرامون ما را بر یک سطح دو بعدی بیافکند.