خرید کتاب الگوی پیکره بندی فیلمنامه های موفق

توضیحات

درباره کتاب الگوی پیکره بندی فیلمنامه های موفق: صحبت از فیلم‌های پرفروش که به میان می‌آید، خیلی‌ها فکر می‌کنند که لابد باید پای کلیشه‌های داستانی و مسائل پیش پا افتاده و الگوهای روایی تکراری و صحنه‌های ویژه و امکانات استودیویی بی‌حد‌و‌حصر در میان باشد. از نگاه این دسته انگار رابطه‌ای مستقیم بین گیشه و میانمایگی وجود دارد؛ برای این‌که فیلمی در گیشه خوش بدرخشد، لابد باید تا اندازه‌ای میانمایه باشد.

کتاب الگوی پیکره بندی فیلمنامه های موفق که ترجمه و نگارش شهرام کهرابی است و از سوی انتشارات افراز چاپ شده، درست در مقابل چنین تصوری از فیلم‌های پرفروش می‌ایستد و نشان می‌دهد مسئله به همان سادگی که اغلب تصور می‌شود، نیست. کتاب «الگوی پیکره‌بندی فیلم‌نامه‌های مؤفق» که عنوان فرعی «بر اساس الگوی گسترش ایده‌ی داستانی» را به خود می‌بیند، حاصل شرح و تفسیر و ترجمه‌ی نرم‌افزاری است به نام COUNTER که شرکت MARINE SOFTWARE آن را طراحی و به بازار عرضه کرده است. COUNTER یکی از نخستین نرم‌افزارهای رایانه‌ای برای پیکره‌بندی فیلمنامه به حساب می‌آید.

پرسش اصلی کتاب الگوی پیکره بندی فیلمنامه های موفق این است: چگونه باید فیلمنامه‌ی پرفروش نوشت؟ بعید نیست که کلمه‌ی «پرفروش» کمی بازاری و سودجویانه تلقی شود، ولی چنین برداشتی بیش‌تر ریشه در همان تصورات غالبی دارد که این‌جا و آن‌جا درباره‌ی فیلم‌های پرفروش به چشم می‌خورد. چنین تصوراتی گاه ریشه در ذهنیت افرادی دارد که به‌طور جدی درگیر کار سینما نشده‌اند، یا نمی‌توانند فیلم‌هایی بسازند که هم از ارزش‌های فرهنگی و هنری مطلوبی برخوردار باشد و هم قادر به جذب گسترده‌ی مخاطبان باشد. بعضی‌ها هم فکر می‌کنند تنها فیلم‌هایی از نظر فرهنگی و هنری با ارزش محسوب می‌شوند که مخاطب اندکی داشته باشند. با این همه، دست‌اندرکاران حرفه‌ای سینما می‌دانند که مسأله چیزی جدای این تصورات رایج است و سینما بدون جذب مخاطب کاری از پیش نخواهد برد.

قسمتی از کتاب الگوی پیکره بندی فیلمنامه های موفق

نقطه‌ای که روند معمول و همیشگی زندگی یک شخصیت به هر دلیلی دستخوش تلاطم و آشفتگی می‌شود و از مسیر خود منحرف می‌شود، در واقع لحظه‌ی شروع یک درام نمایشی و در نگاهی وسیع‌تر نقطه‌ی بالقوه‌ی آفرینش یک قصه خواهد بود. چون پیش از این نقطه، روند معمول و یکسان زندگی یک شخصیت، ارزش بازگویی و توانایی جذب مخاطب را ندارد و قصه (و درام) وقتی قابل دیدن و شنیدن می‌شود که این شخصیت در  پی چاره‌جویی برآید و به‌قصد بازگرداندن اوضاع آشفته‌ی کنونی به روند پیشین شروع به حرکت کند. جذابیت یک قصه از کشمکش و درگیری این شخصیت با نیرویی مخالف و تلاش او برای رسیدن به خواسته‌اش ناشی می‌شود.