توضیحات
مایکل کین در کتاب بازیگری سینما، با نگاهی روانشناسانه و کاربردی جنبههای گوناگون خلق شخصیت باورپذیر و ماندگاری در عرصه تولید فیلم را توضیح میدهد. محتوای بیشتر درسها و فصلهای کتاب بازیگری سینما (Acting in film) تجربی بوده و در آن تلاش شده است تا با انتقال تجربههای کاری، خواننده را به همذات پنداری وا داشته و به فهم درسهای کتاب کمک کند.
مایکل کین (Michael Caine) بازیگر شهیر جهانی و برنده جایزه اسکار با تجربه نقشآفرینی در بیش از صد فیلم، فنون و رموز حضور موثر در مقابل دوربین را در کتاب بازیگری سینما برای علاقمندان به بازیگری در مقابل دوربین نوشته است.
نویسنده در فصل نخست کتابش به تعریف و شناخت بازیگری در سینما میپردازد و آن را از جنبههای گوناگون در سینماهای صامت، محرک، کمدی و حادثهای بررسی میکند. خلق یک بازیگر خوب در سینما را توضیح میدهد و تجربههای خود را بازگو میکند تا ملموستر به بازیگری در سینما نگریست. آمادگی در بازیگری از درسهای جدی کتاب است که نویسنده در آن از بازیگرانی میگوید که از رفتن جلو دوربین وحشت دارند اما پس از آمادگی و آموزشهای لازم به بازیگران جدی و حرفهای در حوزۀ سینما و رسانهی تصویری تبدیل میشوند.
فیلمبرداری استدیو و یا در محل ویژه برای فیلمبرداری تجربههای زیبای دیگر نویسنده است که در آن به تفاوتهای فیلمبرداری در استدیو و فضای باز میپردازد. رفتن در جلو دوربین قبل از آغاز فیلمبرداری درس است که نویسنده آن را برای یک بازیگر لازم میداند تا هنگام فیلمبرداری با آمادگی کامل به صحنه فیلمبرداری رفته باشد. نما و شخصیت، درسهای نمایی و شخصیتی بازیگر است که در آن بازیگر نماهای جدید و شخصیتهای متکثر را تجربه میکند. طرز رفتار در داخل و خارج صحنه برای یک بازیگر از درسهای ضروری است تا بتواند خود را در شخصیت دوگانه تجربه نماید. بازیگری و رسیدن به کارگردانی یا رفتار درست با کارگردان تا تبدیل شدن به یک ستاره سینما پایان «کتاب درسهای یک بازیگر» است که در آن نویسنده ضمن ذاتی بودن برخی موفقیتهای بازیگری، اصل را بر تجربه و مطالعه میگذارد که میتواند افقهای بهتر و بازتری را برای بازیگر رقم بزند.
در بخشی از کتاب راهنمای بازیگری برای سینما میخوانیم
«تقریبا همه بازیگران بدون استثنا به همدیگر کمک میکنند. در صنعت سینما، تعداد کسانی که ترقی آنها ناگهان متوقف میشود و از اذهان خارج میشوند به اندازه تعداد بازیگرانی است که میکوشند کلک بزنند و یا دشمنتراشی کنند. اینگونه رفتار کردن معمولاً موفقیتآمیز نیست، چرا که حاکم، یعنی کارگردان، ناظر ماجرا است.
کارگردان متوجه میشود که چه چیزی قلابی است و کدام بازیگر میکوشد تسلط بیشتری پیدا کند و درنتیجه، دستور قطع را صادر خواهد کرد. حتی اگر این کار از دید کارگردان پنهان بماند، تماشاگران آن را حس خواهند کرد. شاید متوجه نشوند که چرا یک صحنه مشکل دارد، اما به طور غریزی حس میکنند که از بازی یک بازیگر خوششان نمیآید و میگویند که حرکات فلان بازیگر نامناسب و مسخره بود. مانند تئاتر که خودنمایی از طریق استفاده از ویژگیهای صحنه صورت میگیرد، در سینما نیز خودنمایی وجود دارد. در سینما، چنین فردی ممکن است گامی به عقب بردارد تا بازیگر دیگر برای برقرار کردن ارتباط مجبور شود به دوربین پشت کند.
همچنین بازیگرانی وجود دارند که نقش چندان مهمی در صحنه ندارند و با حرکت دست یا چرخش سر در یک لحظه حساس یا با افزایش مکث، سعی میکنند نظر تماشاگر را به خود جلب کنند و به اصطلاح صحنه را بربایند. این بازیگران میکوشند دوربین روی آنها مدت طولانیتری بماند. کمتر بازیگری به اینگونه کارها تن میدهد و کارگردانان نیز معمولاً این کارها را تحمل نمیکنند.»
فهرست مطالب کتاب راهنمای بازیگری برای سینما
- فصل یکم: بازیگرى سینما
- فصل دوم: آمادگى
- فصل سوم: فیلمبردارى در استودیو یا محل
- فصل چهارم: جلوى دوربین قبل از آغاز فیلمبردارى
- فصل پنجم: نما
- فصل ششم: شخصیت
- فصل هفتم: طرز رفتار در داخل و خارج از صحنه
- فصل هشتم: کارگردان
- فصل نهم: تبدیل شدن به یک ستاره سینما
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.